Arka Mahle

İstanbul, aşkların başkenti...
Ağustosun akşamında
Karaköy'den binersen
Martıların yarenine,
Marmara Denizi'nin nice dertlerini
Kıtadan kıtaya taşıyan beyaz meleğine,
Bakarsan mehtapta ışıldayan
Galata Köprüsü'ne,
Sevdayı görürsün.
Yakılan sigaranın külleri gibi denize düşen
Milyonlarca umut görürsün.
Ey İstanbul!
Suçlu sensin sen!
Bu kadar güzel olmasaydın,
Bu kadar sevdalı bakmasaydın buğulu gözlerime,
Beni ve benim gibi bir sürü yarım aşıkları
Getirmeseydin galeyana,
Yanar mıydı bu kadar yürek
Söylesene!
Ama sen de aşıksın İstanbul...
Hem de herkesten
Daha çok aşıksın.
Geceleyin eteğine ışık veren
Mehtaba aşıksın.
Başından aşağı beyaz tüylerinden sevgi bırakan
Güvercine aşıksın.
Sana baktıkça sevdalanan,
Sevdalandıkça bakan
Milyonlarca göze aşıksın.
Ey İstanbul!
Biliyoruz da söylüyoruz sana...
Sen Sevdanın Başkentisin...